കടലാസു പൂവുകള്‍

മാനവര്‍ ചൂടാത്ത,മാനത്ത് നോക്കുന്ന
വര്‍‌ണ്ണക്കടലാസ്സു പൂവുകളെ
ദേവനും വേണ്ട, മാലോര്‍ക്കും വേണ്ടല്ലോ
പിന്നീ പാഴ്ജന്മമായി എന്തിനു പൂത്തുനീ ?

വൃദ്ധസദനത്തിന്‍ ജാലകച്ചാരത്ത്
മന്ദസമീരനിലാടി നില്‍ക്കും
വര്‍‌ണ്ണ മനോഹരീ, ഇല്ല നിന്നെപ്പോലെ
ജന്മ സുകൃതമീ വയോധികര്‍ക്കും
കുത്താത്ത മുള്ളല്ലീയെത്താത്ത ദൂരത്തെന്നാലും
എത്തിപ്പിടിക്കാനാരോരുമില്ലാതെ
തെല്ലകലെ വാര്‍ത്തുല്ലസിച്ചു രസിക്കുന്ന
സൗഗന്ധികങ്ങളെ കാണുന്നുവോ നീ..?

കേവലം കാണുവാന്‍ കണ്ടൊന്നു പോകുവാന്‍
നോക്കൂത്തിപോലെ ഞങ്ങളുണ്ട് നിനക്കെപ്പോഴും
ദേവനും വേണ്ടല്ലോ മാലോര്‍ക്കും വേണ്ടല്ലോ
പിന്നീ പാഴ്ജന്മമായി എന്തിനു പൂത്തുനീ..?