നിറമുള്ള മത്സ്യങ്ങള്‍...

പ്രിയ സേതുവിന് സ്‌നേഹപൂര്‍‌വ്വം രാധ എഴുതുന്നത്..

ഇതു കൊള്ളാം, ജോലി കഴിഞ്ഞു വൈകുന്നേരം ഇങ്ങോട്ടേയ്ക്ക് തന്നെ മടങ്ങിയെത്തുന്ന സേതുവിനു വേണ്ടി ഞാന്‍ കത്തെഴുതുകയേ, നല്ല തമാശ..!

എന്തു ചെയ്യാം സേതു, മോള്‍ കുളിച്ച് നൂഡില്‍സും കഴിച്ച് ഉറക്കമായി. ഗ്രോസറിയില്‍ നിന്നും സാധനങ്ങളും വാങ്ങി വച്ചു. ജോലി ഒക്കെ ഒതുങ്ങിയപ്പോ മറ്റൊന്നും ചെയ്യാനില്ലാത്ത അവസ്ഥ. ടിവികൂടെ പണിമുടക്കിയപ്പോ പറയുകയും വേണ്ട. നമ്മുടെ കേബിള്‍ ശരിയാക്കാന്‍ ഇതുവരെ അവന്മാര്‍ വന്നില്ല ടെലിഫോണ്‍ ചെയ്ത് ഒന്നു കൂടി ഓര്‍മ്മിപ്പിച്ചു. ഞാന്‍ ഇവിടെ ഇരുന്ന് ഇപ്പോള്‍ ശരിക്കും ബോറടിക്കുവാ സേതൂ..! അതാ എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ എഴുതാം എന്ന് വിചാരിച്ച് പേപ്പറും പേനയുമായി ഇരുന്നത്. പണ്ട് എന്തൊക്കെയോ കഥയോ കവിതയോ എന്ന രീതിയില്‍ കുത്തി കുറിച്ചത് ഒക്കെ ഇപ്പോ ഓര്‍മ്മകള്‍ മാത്രം ഒന്നിന്നും ഒരു താല്പര്യവുമില്ല. ജീവിതത്തില്‍ ഒന്നും ചെയ്യാനില്ലാത്തും വലിയൊരു മടുപ്പ് തന്നെ.

സത്യം പറയട്ടെ, ഇവിടുത്തെ അവസ്ഥ ഇതാണെന്ന് നേരത്തെ അറിഞ്ഞിരിന്നെങ്കില്‍ ഞാന്‍ നാട്ടില്‍ നിന്നും ഇങ്ങോട്ടേക്ക് വരില്ലായിരുന്നു. എനിക്കറിയാം കഷ്‌ടിച്ച് പ്രീഡിഗ്രി വരെ പഠിച്ച ഒരാള്‍ക്ക് ഇവിടെഎന്തു ജോലി കിട്ടാനാ..? എന്നാലും സേതു പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞാനും ഓര്‍ത്തു ശരിയാണല്ലോ എന്ന്. സേതു പറഞ്ഞില്ലേ സേതുവിന്റെ ശമ്പളം കൊണ്ട് നമ്മുക്ക് ജീവിക്കാമെന്നും. പിന്നെ നമ്മുക്ക് ഒരുമിച്ച് നില്‍ക്കാന്‍ വേണ്ടി ഒരു ചെറിയ ജോലി കണ്ടെത്താമെന്നും ഒക്കെ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞാനും അങ്ങിനെ ആഗ്രഹിച്ചു.

പക്ഷേ നമ്മുടെ മോളെ പകല്‍ ഒരു ബേബി സിറ്റിങ്ങില്‍ ഇരുത്തുന്ന ഫീസും വീട്ടിലെ സര്‍‌വെന്റിന്റെ ശമ്പളവും ചേരുമ്പോള്‍ എന്റെ ഒരു മാസത്തെ ശമ്പളത്തേക്കാള്‍ കൂടുതല്‍ പണം കൊടുക്കേണ്ടി വരുമെന്ന സേതുവിന്റെ കൊമേഴ്‌സ്യല്‍ ബുദ്ധിയിലുദിച്ച സത്യം നമ്മള്‍ മനസിലാക്കിയപ്പോള്‍ സേതു തന്നെ അവതരിപ്പിച്ച അഭിപ്രായമല്ലേ ജോലി രാജിവച്ച് ഇവിടെ മോളെയും നോക്കി ഇരിക്കാന്‍ ?.

ആദ്യം ഒക്കെ അത്രക്ക് ഒന്നും തോന്നിയിരുന്നില്ലെങ്കിലും ഇപ്പോള്‍ ശരിക്കും മടുത്തു. കിണറ്റിലെ തവളയെപോലെ ഈ നാലുചുവരുകള്‍ക്കുള്ളിലെ ജീവിതം. ദേ.. ഈ അക്കോറിയത്തിലെ വെള്ളം മാറ്റുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ വെറുതെ ഓര്‍ക്കാറുണ്ട് ഈ നിറമുള്ള മീനുകളെപോലെ ഒരു ജന്മം ആണല്ലോ എന്റേതും എന്ന്.

ജോലി കഴിഞ്ഞ് രാത്രി സേതു വരുമ്പോള്‍ ഏകദേശം ഞാന്‍ പാതി ഉറക്കത്തിലാവും. ഉറങ്ങിക്കിടക്കുന്ന മോളെ "മിന്നുമോളേ.."ന്നുള്ള സേതുവിന്റെ വിളി കേള്‍ക്കുമ്പോഴല്ലേ ഞാന്‍ ഉണരുന്നത്..? സേതു കുളിച്ചു വരുമ്പോഴേക്കും ഞാന്‍ ചൂടാക്കിവക്കുന്ന ഭക്ഷണം നമ്മള്‍ കഴിച്ചെന്ന് വരുത്തി കിടക്കും. നാം ഭാര്യാഭര്‍ത്താക്കന്മാരാണെന്ന വല്ല ചിന്തയും സേതുവിനുണ്ടോ..? മുഖം തിരിച്ചു കിടക്കുന്ന സേതുവിന്റെ ചുമലില്‍ ഒരുപാട് സ്‌നേഹത്തോടെ ഞാന്‍ കൈവയ്ക്കുമ്പോഴും "നാളെ എനിക്കു ജോലിക്കുപോകാനുള്ളതാ.." എന്ന പതിവു പല്ലവി കേട്ടു മടുത്തു.

ആകെയുള്ള വെള്ളിയാഴ്ച ദിവസം മുറി ഒതുക്കലും, അടിക്കലും, കഴുകലും ഒക്കെ തന്നെ !. നമ്മള്‍ ഒരുമിച്ച് ഒന്നു പുറത്തുപോയ നാള്‍ ഞാന്‍ മറന്നു.

ഇനിയെങ്കിലും കുറഞ്ഞപക്ഷം ഉറങ്ങി കിടക്കുന്ന മോളെ വിളിക്കാതെ നിനക്ക് വേണ്ടി ഉണര്‍ന്ന് കാത്തിരിക്കുന്ന എന്നെ ഏട്ടാ എന്ന് ഒന്ന് വിളിച്ച് കയറി വന്നിരുന്നെങ്കില്‍ എന്നാഗ്രഹിക്കാറുണ്ട്.

ഇനിയും ആവശ്യമില്ലാത്ത കാര്യങ്ങള്‍ എഴുതി എന്റെ സേതുലക്ഷ്മിയേ ഞാന്‍ മടുപ്പിക്കുന്നില്ല. അല്ലേലും ഞാന്‍ ഈ കത്തൊന്നും സേതു ലക്ഷ്മിക്കു തരാനും പോകുന്നില്ല. ഇതുവല്ലതും കണ്ടുപോയാല്‍ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് സേതു പറയും ഈ രാധേട്ടനു വട്ടാന്ന് ..അല്ലെ..?
ദേ..മോള്‍ ഉണര്‍‌നെന്നാ തോന്നുന്നത്, അപ്പൊ വൈകുന്നേരം കാണാം ..
ഒരുപാട് സ്‌നേഹത്തോടെ
സേതുലക്ഷ്മിയുടെ
സ്വന്തം രാധാകൃഷ്ണന്‍.